Als je geïnteresseerd bent in traditionele Japanse zwaarden, heb je waarschijnlijk al gehoord van de tachi, het Japanse zwaard dat de voorouder is van de katana. Maar weet je hoe oud dit wapen is? Ken je zijn kenmerken, zijn oorsprong, wat hem onderscheidt van de katana? Als u meer wilt weten over de tachi, bent u op de juiste plaats. Dus, volg de gids…
De etymologie van de tachi
De naam tachi of 太刀 zou komen van het werkwoord tachikiru dat in tweeën snijden betekent. Geen twijfel over het doel van dit wapen, de naam is veelzeggend. Als we de kanji waaruit het bestaat bestuderen, verwijst 刀 naar het zwaard en 太 betekent breed, vandaar de naam breed zwaard. Verder naar achteren stond 大刀, waarbij het tweede teken overeenkomt met een man met opgeheven armen en groot of breed betekent.
De legende van Tachi
Aan een beroemde smid, Amakuni Yasutsuna, die rond het jaar 700 leefde, wordt de creatie van de tachi toegeschreven. Hij woonde in de provincie Yamato en was in dienst van de keizer om wapens te maken voor zijn krijgers. Hij had zelfs de leiding over een hele groep smeden voor deze taak. Hij werkte samen met zijn zoon die het van hem overnam. Een legende ligt aan de oorsprong van deze creatie. Op een dag stonden Amakuni Yasutsuna en zijn zoon Amakura voor hun winkel toen de keizer terugkeerde met zijn troepen. Meestal kwam hij de smid en zijn zoon begroeten, maar deze keer deed hij dat niet en keek hij hen niet eens aan. Amakuni keek naar de krijgers en zag dat veel zwaarden beschadigd of zelfs gebroken waren.
De vader en zoon bekeken deze beschadigde zwaarden om uit te zoeken wat er mis was. Zij kwamen tot de conclusie dat deze zwaarden niet schokbestendig waren en dat dit te wijten was aan slecht smeedwerk. Amakuni beloofde een zwaard te maken dat sterk genoeg zou zijn om niet te breken. De twee mannen sloten zich op in de smederij en begonnen zeven dagen en zeven nachten te bidden tot de Shinto goden. Aan het einde van deze periode verkreeg de smid het beste ijzererts dat beschikbaar was en transformeerde het in staal. Toen begon het werk.
Na een maand, uitgeput van het onvermoeibare werken, kregen ze een zwaard met een gebogen, eensnijdend lemmet. Tot dan toe waren zwaarden recht en tweesnijdend. De andere smeden, die dit zagen, vonden hen gek, maar dat weerhield Amakuni er niet van door te gaan met het polijsten en slijpen van zijn kling. De volgende maanden gingen Amakuni en zijn zoon door met het smeden van wapens volgens hun techniek. Een nieuwe oorlog begon de volgende lente. Toen de samoerai terugkeerde, zagen Amakuni en zijn zoon dat de messen intact waren. Deze keer stopte de keizer, glimlachte naar de twee mannen en complimenteerde hen omdat alle zwaarden die Amakuni en zijn zoon hadden gemaakt, de test van de strijd hadden doorstaan. Het was voor Amakuni een grote voldoening dat hij zijn doel had bereikt, en zijn levensvreugde was hersteld.
De kenmerken van de tachi
De tachi behoort tot de zogenaamde jōkotō categorie zwaarden, d.w.z. zwaarden die vóór het midden van de Heian periode (794-1185) zijn gemaakt. Het werd gebruikt tot de 13e eeuw. Er waren lange tachi, de odachi en korte tachi, de kodachi. De eerste hadden een blad hoger dan 90 cm en de kodachi, een blad lager dan 60 cm.
Het is een cavalerie wapen, dat scherp naar beneden wordt gedragen. Het is het eerste Japanse zwaard dat werd gesmeed. Het is een technische evolutie in de vervaardiging en deze fase zal Japanse zwaarden tot ware kunstwerken maken. Er zijn twee soorten tachi. Men onderscheidt de kazaritachi, die ceremoniële wapens zijn, waarvan sommige hun lemmet niet eens geslepen hebben, en de jintachi. De laatste waren oorlogstachi, veel functioneler, gemaakt voor gebruik in de strijd.
De verschillen tussen tachi en katana
De tachi en de katana verschillen hoofdzakelijk op twee punten: de manier van dragen en de kromming. De tachi is namelijk bedoeld om hangend aan riemen te worden gedragen en niet in de riem, de obi, te worden gestoken, zoals de katana. Bovendien wordt hij in tegenstelling tot de katana scherp naar beneden gedragen. De tachi is langer dan de katana. De behandeling ervan was daarom moeilijker. Daarom werd de Japanse katana belangrijker ten koste van de tachi, vooral omdat het lemmet dunner was en de slagen minder dodelijk.
De kromming is meer uitgesproken op de tachi dan op de katana en is ook belangrijker op het eerste derde deel van de kling. Dit is zijn optimale impactzone. De katana en de tachi blijven vergelijkbaar in constructie en smeedwerk. Toen de katana echter zeer populair werd, verving hij uiteindelijk de tachi en ontwikkelde zich niet verder.
Zoals u ziet, is de tachi echt de voorouder van de katana en als zodanig verdient hij al onze aandacht. Het is dankzij dit en dit zeer bijzondere werk van Amakuni en vervolgens van verschillende generaties smeden dat de katana is ontstaan en vooral dat het zo’n volmaakt kunstvoorwerp is geworden. Het is deze manier van werken die het mogelijk maakte zeer scherpe zwaarden met zeer scherpe klingen te verkrijgen. En dit heeft bijgedragen aan de reputatie van de samoerai en van Japan op het gebied van zwaarden.
